Psikologia

Badirudi zer izan daitekeela sexua baino naturalagoa? Baina Alain de Botton filosofoa konbentzituta dago gizarte modernoan «sexua konplexutasunean goi-mailako matematikekin parekoa dela».

Indar natural indartsu baten jabe izanik, sexuak arazo asko sortzen dizkigu. Ezkutuan nahi dugu ezagutzen ez ditugun edo maite ez ditugunen jabe izateko. Batzuk esperimentu inmoral edo umiliagarrietan aritzeko prest daude sexu pozaren mesedetan. Eta zeregina ez da erraza: azkenean benetan maite gaituztenei ohean benetan nahi duguna esatea.

«Ezkutuan sufritzen dugu, amesten dugun edo saihesten saiatzen garen sexuaren bitxikeria mingarria sentituz», dio Alain de Bottonek eta gai erotiko bati buruzko galderarik gogorrenei erantzuten die.

Zergatik esaten du jendeak bere benetako nahiei buruz?

Nahiz eta sexua jarduera intimoenetako bat izan, sozialki onartutako ideia ugariz inguratuta dago. Sexu-araua zer den definitzen dute. Izan ere, gutako gutxi sartzen gara kontzeptu horren baitan, idatzi du Alain de Bottonek «Nola pentsatu gehiago sexuari buruz» liburuan.

Ia guztiok jasaten ditugu erruduntasun edo neurosiak, fobiak eta desio suntsitzaileak, axolagabekeriak eta nazkak. Eta ez gaude prest gure bizitza sexualari buruz hitz egiteko, guztiok ondo pentsatuak izan nahi dugulako.

Maitaleek instintiboki uko egiten diote halako aitorpenei, beren bikotekideengan nazka jasanezina eragiteko beldur direlako.

Baina une honetan, nazka maximoa irits daitekeen une honetan, onarpena eta onespena sentitzen dugunean, sentimendu erotiko indartsua bizi dugu.

Imajinatu bi hizkuntza ahoaren eremu intimoa arakatzen: dentista batek bakarrik begiratzen duen haitzulo ilun eta heze hori. Bi pertsonen batasunaren izaera esklusiboa beste norbaiti gertatuko balitz biak izutuko lituzkeen egintza batek zigilatzen du.

Logelan bikote bati gertatzen zaiona inposatutako arau eta arauetatik urrun dago. Azkenean elkarri irekitzen ari diren bi sexu sexu sekreturen arteko adostasun ekintza bat da.

Ezkontzak sexua suntsitzen al du?

«Ezkondutako sexuaren intentsitatearen eta maiztasunaren pixkanakako beherakada biologiaren gertakari saihestezina eta gure erabateko normaltasunaren froga da», lasaitu du Alain de Bottonek. «Sexu terapiaren industria ezkontza etengabeko desio baten bidez biziberritu behar dela esaten saiatzen ari den arren.

Ezarritako harremanetan sexu eza errutinatik erotikara azkar pasatzeko ezintasunarekin lotzen da. Sexuak eskatzen dizkigun ezaugarriak eguneroko bizitzako kontabilitate txikien kontrakoak dira.

Sexuak irudimena, jolasa eta kontrola galtzea eskatzen du, eta horregatik, bere izaeragatik, apurtzailea da. Sexua saihesten dugu ez guri atsegin egiten ez digulako, baizik eta bertako plazerek etxeko lanak neurriz betetzeko dugun gaitasuna ahultzen dutelako.

Zaila da etorkizuneko elikagai-prozesadoreari buruz eztabaidatzea eta zure ezkontidea erizain baten rola probatzeko edo belauneko botak eramatea eskatzea. Baliteke beste bati eskatzea errazagoa izango zaiguna —hogeita hamar urtez jarraian gosaldu beharko ez dugun norbaitekin—.

Zergatik ematen diogu hainbesteko garrantzia desleialtasunari?

Desleialtasunaren gaitzespen publikoa izan arren, alboan sexu-nahirik ez egotea irrazionala da eta naturaren kontra doa. Gure ego arrazionala menperatzen duen eta gure «eragile erotikoak» eragiten duen boterearen ukapena da: «takoi altuak eta gona leunak, aldaka leunak eta orkatilak gihartsuak»...

Haserrea bizi dugu gutako inor ezin dela beste pertsona batentzat dena izan aurrean. Baina egia hori ezkontza modernoaren idealak ukatzen du, bere asmoekin eta gure behar guztiak pertsona bakarrak ase ditzakeela uste baitu.

Ezkontzan bilatzen dugu maitasunaren eta sexuaren ametsak betetzea eta etsita gaude.

«Baina bezain inozoa da pentsatzea traizioa etsipen honen aurkako antidoto eraginkorra izan daitekeela. Ezinezkoa da beste norbaitekin lo egitea eta, aldi berean, familia barruan dagoenari kalterik ez egitea», dio Alain de Bottonek.

Sarean ligatzea gustatzen zaigun norbaitek hotel batera ezagutzera gonbidatzen gaituenean, tentazioa ematen digu. Plazer ordu batzuen mesedetan, ia prest gaude gure ezkon-bizitza arriskuan jartzeko.

Maitasunaren ezkontzaren defendatzaileek uste dute emozioak dena direla. Baina, aldi berean, gure kaleidoskopio emozionalaren gainazalean flotatzen duten zaborrari begiak ixten dizkiote. Ehunka norabide ezberdinetan bereizten saiatzen ari garen indar kontraesankor, sentimental eta hormonal horiek guztiak baztertzen dituzte.

Ezin izango ginateke existitu, barrutik geure burua traizionatuko ez bagenu, gure seme-alabak itotzeko, ezkontidea pozoitzeko edo dibortziatzeko gogo iheskorrarekin, bonbilla nork aldatuko duen eztabaidagatik. Nolabaiteko autokontrola beharrezkoa da gure espeziearen buruko osasunerako eta gizarte normal baten existentzia egokia izateko.

«Erreakzio kimiko kaotikoen bilduma bat gara. Eta ona da jakitea kanpoko zirkunstantzia askotan gure sentimenduekin eztabaidatzen dutela. Bide onetik goazen seinale da hori», laburbildu du Alain de Bottonek.


Egileari buruz: Alain de Botton idazle eta filosofo britainiarra da.

Utzi erantzun bat