Ostra perretxikoak (Pleurotus cornucopiae)

Sistematika:
  • Zatiketa: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Azpisaila: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasea: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Azpiklasea: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Ordena: Agaricales (Agaric edo Lamelar)
  • Familia: Pleurotaceae (Voshenkovye)
  • Generoa: Pleurotus (Ostra perretxikoa)
  • Mota: Pleurotus cornucopiae (Ostra perretxikoa)

Ostra perretxikoaren txanoa: 3-10 cm-ko diametroa, adar-itxurakoa, inbutu-formakoa, gutxiagotan –mihi-formakoa edo hosto-formakoa («makurtzeko» joera nabarmena duena) ale helduetan, ganbilak ertz sartuta dutenak – gazteetan. Ostra perretxikoen kolorea nahiko aldakorra da onddoaren adinaren eta hazkuntza-baldintzen arabera - argitik, ia zuritik, gris-buff-era; gainazala leuna da. Txapelaren haragia zuria, mamitsua, elastikoa da, adinarekin nahiko gogorra eta zuntz bihurtzen da. Ez du usain edo zapore berezirik.

Ostra perretxikoen platerak: Zuriak, sinutsuak, arraroak, hanken oinarriraino jaisten dira, beheko aldean askotan nahastuta daude, eredu moduko bat osatuz.

Espora hautsa: White.

Ostra perretxikoaren zurtoina: Erdikoa edo albokoa, normalean ondo definituta beste perretxiko batzuekin alderatuta; luzera 3-8 cm, lodiera 1,5 cm arte. Zurtoinaren gainazala beheranzko plakez estalita dago ia oinera konikora arte.

Hedapena: Adar formako ostra perretxikoa maiatzaren hasieratik irailaren erdialdera hazten da hostozabalen zuhaitzen aztarnetan; perretxikoa ez da arraroa, baina iristeko zailak diren lekuekiko mendekotasunak –zuhaixka marroiak, trinkoak, soilguneak– ez da beste perretxiko batzuk bezain nabaritzen.

Antzeko espezieak: Ostra perretxiko ezagunetatik, biriketako ostra perretxikoa antzekoa da, baina adar itxurako forma ez da horren ezaugarria, eta ez duzu hanka hain nabarmenik aurkituko.

Jangarritasuna: Perretxiko guztiak bezala, adar formakoak jangarria eta baita goxoa nolabait.

Utzi erantzun bat