Meditazioak gaixotasunak senda ditzakeen jakin aurretik, gorputzean izan dezakeen eraginaz galdetu behar diogu geure buruari.

Hainbat ikerketaren arabera^1-4 , garunak nolabaiteko plastikotasuna izango luke, hau da, muskulu baten antzera entrenatu liteke. Bere barneko behaketan kontzentratzeko duen gaitasuna azpimarratuz, hau da, gure pentsamenduak eta emozioak behatzean, meditazioa entrenamendu mental horien parte da. Hori egiteak garuneko hainbat gunetan materia grisaren kontzentrazioa areagotuko luke, hala nola, ezkerreko hipokanpoan edo zerebeloan. Gainera, meditazioan esperientzia luzea duten pertsonek garun-azala lodiagoa dute meditazioa praktikatzen ez duten pertsonek baino. Desberdintasun hori are nabarmenagoa da adinekoengan, adinean aurrera egin ahala kortexak apurka-apurka mehetzen baitira.

Beraz, gaur egun zientifikoki frogatuta dago jarduera espiritual huts batek gorputzaren gainean, eta bereziki garunaren gainean, nolabaiteko boterea izan dezakeela. Baina zer esan nahi dute garuneko aldaketa hauek gorputzaren funtzionamendurako eta, oro har, gaixotasunen tratamendurako?

R. Jerath, V.A. Barnes, D. Dillard-Wright, et al., Dynamic Change of Awareness during Meditation Techniques: Neural and Physiological Correlates, Front Hum Neurosci., 2012 S.W. Lazar, C.E. Kerr, R.H. Wasserman, et al., Meditation experience is associated with increased cortical thickness, Neuroreport., 2006 P. Verstergaard-Poulsen, M. van Beek, J. Skewes, et al., Long-term meditation is associated with increased gray matter density in the brain stem, Neuroreport., 2009 B.K. Hölzel, J. Carmody, M. Vangel, et al., Mindfulness practice leads to increases in regional brain gray matter density, Psychiatry Res, 2011