Edukiak
Angiomiolipoma
Angiomiolipoma isolatuta gertatzen den giltzurruneko tumore onbera arraroa da. Gutxiagotan, Bournevilleko esklerosi tuberosoarekin lotzen da. Onbera izan arren, kirurgia eskain daiteke konplikazioak saihesteko.
Zer da angiomiolipoma?
Definizioa
Angiomiolipoma giltzurruneko tumore bat da, gantzez, odol-hodiz eta giharrez osatutakoa. Bi mota daude:
- LAangiomiolipoma esporadikoa, angiomiolipoma isolatua ere deitua, forma ohikoena da. Tumore hau sarritan bakarra da eta bi giltzurrunetako batean bakarrik dago.
- LAtuberoseko esklerosiarekin lotutako angiomiolipoma mota ez hain ohikoa da. Tuberkulu-esklerosia organo askotan minbiziak ez diren tumoreak sortzen dituen nahaste genetikoa da.
Minbizia ez bada ere, odoljarioa edo hedatzeko arriskuak daude. Are gehiago dira tumoreak 4 cm baino gehiagoko diametroa neurtzen badu.
Diagnostic
Sabeleko ultrasoinuak diagnostikoa egiteko aukera ematen du:
- tumore txiki bat
- gantz presentzia tumorean
Tumorearen izaerari buruzko zalantza izanez gero, esplorazio kirurgikoak eta biopsiak tumorearen izaera onbera dela baieztatuko du.
Parte hartzen duten pertsonak eta arrisku faktoreak
Emakumeek gizonezkoek baino arrisku handiagoa dute angiomiolipoma garatzeko, isolatuta dagoenean.
Esklerosi tuberosoa duten pertsonek angiomiolipoma izateko probabilitate handiagoa dute. Tuberkulu-esklerosiak tumore bat baino gehiago sortzea eragiten du, bi giltzurrunetan eta tamaina handiagoan. Gaixotasun genetiko honek gizonei zein emakumeei eragiten die, eta angiomiolipomak forma isolatuan baino lehenago garatzen dira.
Angiomiolipomaren sintomak
Minbiziak ez diren tumoreek sintoma gutxi eragiten dituzte.
Tumore handiak edo odoljarioak sor ditzakete:
- mina alboan, bizkarrean edo sabelean
- sabelaldean pikor bat
- odola gernuan
Angiomiolipomaren tratamenduak
Onbera izan arren, angiomiolipoma tumorea kirurgiarekin ken daiteke:
- tumorearen odoljarioa
- tumorearen handitzea
- tumorearen hedapena inguruko organo batera
Saihestu konplikazioak
Tumorea haztea, odoljarioa edo inguruko organoetara zabaltzea saihesteko, gomendatzen da medikuarekin jarraitzea gutxienez bi urtean behin, tumoreak 4 cm-ko diametroa ez duenean. Ondoren, bilakaeraren jarraipena egingo da konplikazioak ekiditeko.
4cm-tik gorako diametroa edo hainbat tumoreren presentzian, 6 hilabetez behin jarraipen-zita egitea gomendatzen da.