Haurra jarraitu ezetz esaten

Parents.fr: Zergatik hasten dira haurrak, urte eta erdi inguruan, denari “ez” esaten?

 Bérengère Beauquier-Macotta: "Ez faseak" elkarren artean erlazionatutako hiru aldaketa adierazten ditu, haurraren garapen psikikoan oso garrantzitsuak direnak. Lehen, orain norbanako gisa ikusten du bere burua, bere pentsamenduarekin, eta ezagutzera emateko asmoa du. "Ez" bere nahiak adierazteko erabiltzen da. Bigarrenik, bere borondatea gurasoena baino ezberdina zela ulertzen zuen. “Ez” erabiltzeari esker, apurka-apurka, gurasoekiko ahalduntze prozesu bat hastea. Hirugarrenik, haurrak autonomia berri hori noraino heltzen den jakin nahi du. Horregatik, etengabe "probatzen" ditu gurasoak euren mugak bizi ditzaten.

P.: Haurrak gurasoen aurka bakarrik al daude?

 BB-M. : Orokorrean, bai... Eta hori normala da: gurasoak hautematen dituzte aginte iturri nagusitzat. Haurtzaindegian edo aiton-amonekin, mugak ez dira guztiz berdinak... Diferentzia azkar asimilatzen dute.

P.: Guraso-seme-alaben gatazkak batzuetan zentzugabeko dimentsioa hartzen dute...

 BB-M. : Oposizioaren intentsitatea haurraren izaeraren araberakoa da, baina baita, eta agian garrantzitsuena, gurasoek krisiari nola aurre egiten diotenaren arabera. Modu koherentean adierazita, mugak lasaigarriak dira umearentzat. “Gatazka” gai jakin baterako, beti erantzun bera eman behar zaio, aita, amaren edo bi gurasoen aurrean. Gainera, gurasoek beren haserrea gainditzen uzten badute eta egoeraren araberako zehapenik hartzen ez badute, umeak bere oposizioan blokeatzeko arriskua du. Ezarritako mugak lausoak eta gorabeheratsuak direnean, izan beharko luketen alde lasaigarria galtzen dute.

Bideoan: haurren haserrea baretzeko 12 esaldi magiko

P.: Baina batzuetan, gurasoak nekatuta edo larrituta daudenean, amore ematen amaitzen dute...

 BB-M. : Gurasoak ezin izan ohi dira haurra zapuzten ausartzen ez direlako. Horrek jada kontrolatu ezin duen ilusio egoeran jartzen du. Hala ere, zenbait kasutan kontzesio batzuk egitea posible da. Ildo horretan, bi muga mota bereizi behar dira. Erabateko debekuei buruz, benetako arriskua duten egoeretan edo garrantzi handia ematen diezun hezkuntza-printzipioak (ez lo egin amarekin eta aitarekin, adibidez) jokoan daudenean, bereziki argi izatea komeni da eta inoiz ez saltzea. Hala ere, "bigarren mailako" arauei dagokienez, familien artean desberdinak direnak (adibidez, lo egiteko ordua), posible da, zalantzarik gabe, konpromisoa hartzea. Haurraren izaerara, testuingurura... egokitu daitezke: “Ongi, ez zara berehala oheratuko. Salbuespenez telebista ikusi ahal izango duzu pixka bat beranduago, bihar eskolarik ez duzulako. Baina gaur gauean ez dut istoriorik irakurriko. “

P.: Gurasoek ez al diete gehiegi eskatzen seme-alabei?

 BB-M. : Gurasoen eskakizunak, noski, haurraren ahalmenetara egokitu behar dira. Bestela, ez du beteko eta ez da borondate txarragatik izango.

 Haur guztiak ez dira denak erritmo berean garatzen. Benetan kontuan hartu behar da bakoitzak ulertu dezakeena edo ez.

P.: “Haurra bere jokora eramatea” izan al daiteke lasaitasuna eta lasaitasuna berreskuratzeko metodoa?

 BB-M. : Kontuz ibili behar da, ez baitu zertan haurrak jolas gisa bizi. Hala ere, ez litzateke ona izango harekin jokatzea. Berari amore ematen ez diogunean berari amore ematen ari garela sinestaraztea guztiz kontrakoragarria litzateke. Baina, haurrak ulertzen badu gurasoak BEKIN jolasten ari direla eta horrela guztiek benetako plazer bat partekatzen dutela, haurraren baretzea lagun dezake. Behin-behineko krisi bat konpontzeko, eta gehiegi erabiltzen ez badira, gurasoak haurraren arreta beste kezka batera bideratzen saia daitezke.

P: Eta, dena gorabehera, haurra “bizi ezina” bihurtzen bada?

 BB-M. : Orduan, gertatzen ari dena ulertzen saiatu behar dugu. Beste faktore batzuek haurraren eta gurasoen arteko gatazkak areagotu ditzakete. Haurraren izaerarekin, bere historiarekin, gurasoen haurtzaroarekin lotu daitezke...

 Halakoetan, zalantzarik gabe, komenigarria da horretaz zure pediatrarekin hitz egitea, eta gurasoak haur psikiatrarengana bideratu ahal izango ditu behar izanez gero.

P.: Zenbat irauten du oposizio faseak haurrengan?

 BB-M. : "Epea ez" nahiko mugatua da denboran. Normalean hiru urte inguru amaitzen da. Fase honetan, nerabeen krisian bezala, haurra gurasoengandik banandu eta autonomia lortzen du. Zorionez, gurasoek tarte luzez gozatzen dute!

Utzi erantzun bat